ΘΕΜΑΤΑ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

1. Treatment of seizures in the neonate: Guidelines and consensus-based
recommendations-Special report from the ILAE Task Force on Neonatal
Seizures. (Pressler RM, et al. Epilepsia 2023; 64: 2550-2570. doi:
10.1111/epi.17745).

Οι σπασμοί είναι συχνοί στα νεογνά, αλλά υπάρχει σημαντική διαφοροποίηση
στην αντιμετώπισή τους. Στο παρόν άρθρο παρουσιάζονται οι κατευθυντήριες
γραμμές της ILAE (International League Against Epilepsy) για τη θεραπεία
των νεογνικών σπασμών. Οι οδηγίες αυτές συνιστούν πολύτιμο οδηγό για την
ιατρική κλινική πράξη, παρέχοντας αλγόριθμο για τη φαρμακευτική θεραπεία
των σπασμών. Επίσης, τονίζουν την ανάγκη της ΗΕΓ παρακολούθησης για
την αξιόπιστη διάγνωση των νεογνικών σπασμών, καθώς και τη σπουδαιότητα
της έγκαιρης αναγνώρισής τους βασισμένης σε ΗΕΓ προσέγγιση.

ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

1. Viral Infections and the Neonatal Brain. (de Vries LS. Semin Pediatr
Neurol. 2019;32:100769. doi: 10.1016/j.spen.2019.08.005).

Οι συγγενείς λοιμώξεις οφείλονται σε παθογόνα που μπορούν να περάσουν
τον πλακούντα και είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν εγκεφαλική βλάβη, όταν
η λοίμωξη συμβαίνει νωρίς κατά την κύηση. Οι περιγεννητικές ιογενείς
λοιμώξεις προκαλούν βλάβη στη λευκή ουσία και δημιουργία κύστεων, οι
οποίες είναι πιο πιθανόν να συμβούν στα όψιμα πρόωρα, σε σύγκριση με τα
τελειόμηνα νεογνά. Οι συγγενείς και περιγεννητικές ιογενείς λοιμώξεις
συσχετίζονται με δυσμενή νευρολογική έκβαση. Η πρόληψη είναι σημαντική,
ιδιαίτερα λόγω περιορισμένων θεραπευτικών επιλογών. Αυτό το άρθρο
ανασκόπησης συζητά τις συγγενείς και περιγεννητικές ιογενείς λοιμώξεις, με
ιδιαίτερη έμφαση στα νευροαπεικονιστικά ευρήματα.

2. End-organ damage from neonatal invasive fungal infection: a 14-year
retrospective study from a tertiary center in China. (Han T, et al. BMC
Infect Dis. 2024;24:521. doi: 10.1186/s12879-024-09360-7)

Οι διεισδυτικές μυκητιασικές λοιμώξεις είναι ιδιαίτερα σοβαρές για τα
νοσηλευόμενα νεογνά στη ΜΕΝΝ και αποτελούν κύριες αιτίες νοσηρότητας
και θνησιμότητας. Σκοπός αυτής της αναδρομικής μελέτης ήταν η ανάλυση
των κλινικών δεδομένων σε ότι αφορά στην επιδημιολογία, γενικά χαρακτηριστικά, παράγοντες κινδύνου, αιτιολογικούς παθογόνους παράγοντες και κλινική έκβαση της σχετιζόμενης με διεισδυτική μυκητιασική λοίμωξη βλάβης οργάνων σε νοσηλευόμενα στη ΜΕΝΝ νεογνά.

ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Common Clinical Scenarios of Systemic Hypertension in the NICU.
(Gaffar S, et al. Neoreviews 2024;25(1):e36-e49. doi: 10.1542/neo.25-1-
e36).

Η υπέρταση επηρεάζει περίπου το 1%-3% των νεογνών στη ΜΕΝΝ. Το παρόν
άρθρο ανασκόπησης συνοψίζει τα πιο πρόσφατα δεδομένα σε ότι αφορά στη
διάγνωση, εκτίμηση και αντιμετώπιση της υπέρτασης σε νεογνά και βρέφη.
Επίσης, περιγράφει τις συχνότερες κλινικές καταστάσεις που συσχετίζονται
με υπέρταση στα νεογνά, όπως νεφρική αγγειακή και παρεγχυματική νόσο,
βρογχοπνευμονική δυσπλασία και καρδιακές παθήσεις και τονίζει τη σημασία
της μακροπρόθεσμης παρακολούθησης των νεογνών που διαγιγνώσκονται με
υπέρταση.

ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ - ΔΙΑΤΡΟΦΗ

1. Abdominal ultrasound should become part of standard care for early
diagnosis and management of necrotising enterocolitis: a narrative
review. (van Druten J, et al. Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed.
2019;104:F551-F559. doi: 10.1136/archdischild-2018-316263).

H νεκρωτική εντεροκολίτιδα (ΝΕΚ) είναι κύρια αιτία θανάτου και αναπηρίας
στα πρόωρα νεογνά. Η πρώιμη διάγνωση μέσω μη επεμβατικών εξετάσεων
είναι κρίσιμης σημασίας και μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την έκβαση. Το
παρόν άρθρο ανασκόπησης δίνει έμφαση στο ρόλο του υπερηχογραφήματος
κοιλίας στην πρώιμη διάγνωση της ΝΕΚ, στην διαγνωστική του αξία έναντι
της ακτινογραφίας κοιλίας και στα πλεονεκτήματα της χρήσης του στην
καθημερινή κλινική πράξη.

2. Early Enteral Feeding in Preterm Infants: A Narrative Review of the
Nutritional, Metabolic, and Developmental Benefits. (Thoene M &
Anderson-Berry A. Nutrients. 2021;13:2289. doi: 10.3390/nu13072289).

Η εντερική σίτιση είναι η προτιμότερη μέθοδος χορήγησης θρεπτικών
συστατικών σε πρόωρα βρέφη. Το παρόν άρθρο ανασκόπησης προτείνει
μεθόδους βελτίωσης της εντερικής σίτισης των πρόωρων στην κλινική πράξη.

3. Improving growth in preterm infants through nutrition: a practical
overview. (De Rose DU, et al. Front Nutr. 2024;11:1449022. doi:
10.3389/fnut.2024.1449022).

Οι τρέχουσες συστάσεις για τη βελτίωση της ανάπτυξης των πρόωρων
βρεφών αφορούν τόσο στα μακροθρεπτικά όσο και στα μικροθρεπτικά
συστατικά, με κατάλληλη διατροφή από τις πρώτες ημέρες της ζωής, ιδιαίτερα
σε περιπτώσεις συνύπαρξης ενδομήτριας υπολειπόμενης αύξησης.
Πρωταρχικός σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι να παρέχει μια
πρακτική ενημέρωση σχετικά με τις κατάλληλες διατροφικές στρατηγικές για
τη βελτίωση της ανάπτυξης των πρόωρων.

ΕΝΔΟΚΡΙΝΕΙΣ ΑΔΕΝΕΣ

1. Neonatal diabetes mellitus around the world: Update 2024. (Barbetti F, et
al. J Diabetes Investig. 2024;15:1711-1724. doi: 10.1111/jdi.14312).

O νεογνικός σακχαρώδης διαβήτης, ο οποίος ορίζεται ως ο σακχαρώδης
διαβήτης με έναρξη τους πρώτους 6 μήνες ζωής, είναι μια σπάνια μορφή
διαβήτη. Οι πρώτες δημοσιεύσεις έγιναν κατά το 2 ο μισό της δεκαετίας του
1990, αλλά η έρευνα για την ανακάλυψη νέων γονιδίων που σχετίζονται με τη
νόσο συνεχίζεται εντατικά. Η μεγάλη ετερογένεια ως προς τα γενετικά αίτια
και την παθοφυσιολογία του νεογνικού διαβήτη επιβάλλει την ανάγκη για
ανεύρεση ποικίλων θεραπευτικών προσεγγίσεων. Σκοπός του παρόντος
άρθρου είναι να παρέχει μια σύνοψη των πρόσφατων επιτευγμάτων στην
έρευνα του νεογνικού διαβήτη.

2. Neonatal Screening for Hyperthyroidism Proof of Concept. (Banigé M, et
al. J Clin Endocrinol Metab. 2022;107:e1374-e1381. doi:
10.1210/clinem/dgab890).

Ο νεογνικός υπερθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει δυνητικά θανατηφόρα
νεογνική θυρεοτοξίκωση. Αυτή η αναδρομική μελέτη αξιολογεί τη
σκοπιμότητα του προσυμπτωματικού ελέγχου για νεογνικό υπερθυρεοειδισμό
χρησιμοποιώντας την τιμή της ορμόνης διέγερσης του θυρεοειδούς σε
αποξηραμένο αίμα που συλλέγεται τακτικά σε διηθητικό χαρτί την τρίτη
μεταγεννητική ημέρα της ζωής για τον έλεγχο συγγενούς υποθυρεοειδισμού.

3. Vitamin D: Before, during and after Pregnancy: Effect on Neonates and
Children. (Mansur JL, et al. Nutrients. 2022;14:1900. doi:
10.3390/nu14091900).

O παγκόσμιος υψηλός επιπολασμός ανεπάρκειας βιταμίνης D γίνεται ολοένα
και πιο ανησυχητικός λόγω των πιθανών δυσμενών επιπτώσεων στην υγεία
των εγκύων και των απογόνων τους. Οι κλασικές επιδράσεις της ανεπάρκειας
στην κύηση και στα νεογνά ήταν η όψιμη υπασβεστιαιμία και η διατροφική
ραχίτιδα. Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες έχουν συνδέσει την ανεπάρκεια
βιταμίνης D με τη γονιμότητα και με επιπλοκές στην κύηση. Η χορήγηση
συμπληρωμάτων σε παιδιά με ανεπάρκεια μειώνει τον κίνδυνο λοιμώξεων του
αναπνευστικού και πιθανώς αυτοάνοσων νοσημάτων και αυτισμού. Η
παρούσα ανασκόπηση δίνει έμφαση στις επιπτώσεις της ανεπάρκειας της
βιταμίνης D και τις συνέπειες της θεραπείας υποκατάστασης από την
προσύλληψη έως τη βρεφική ηλικία.

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ 

Metabolic Myopathies in the Era of Next-Generation Sequencing.
(Urtizberea JA, et al. Genes (Basel) 2023;14:954. doi:
10.3390/genes14050954).

Οι μεταβολικές μυοπάθειες είναι σπάνιες κληρονομικές διαταραχές που
χρήζουν περισσότερης προσοχής από τους επαγγελματίες υγείας. Η νόσος
Pompe και η νόσος McArdle αντιπροσωπεύουν μερικές από τις πιο κοινές
ασθένειες στην κλινική πράξη. Χάρη στην εμφάνιση του προσδιορισμού
αλληλούχισης επόμενης γενιάς (NGS), οι γενετικές δοκιμές έχουν
αντικαταστήσει πιο επεμβατικές μεθόδους και εξελιγμένες ενζυμικές
αναλύσεις για την επίτευξη τελικής διάγνωσης σε πολλές περιπτώσεις.
Επιπλέον, το NGS συμβάλλει στην ανακάλυψη νέων γονιδίων και πρωτεϊνών,
παρέχοντας νέες γνώσεις για τον μεταβολισμό των μυών και την
παθοφυσιολογία αυτών των νοσημάτων. Αν και δεν στερούνται περιορισμών,
τα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου νεογνών που εξαπλώνονται επί του παρόντος σε όλο τον κόσμο δείχνουν ότι η έγκαιρη παρέμβαση στις μεταβολικές μυοπάθειες είναι βασική για την καλύτερη θεραπευτική αποτελεσματικότητα και μακροπρόθεσμη πρόγνωση.

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

1. European Consensus Guidelines on the Management of Respiratory
Distress Syndrome: 2022 Update. (Sweet DG, et al. Neonatology
2023;120:3-23).

Με δεδομένο ότι το Σύνδρομο Αναπνευστικής Δυσχέρειας είναι η πιο συχνή
αναπνευστική νόσος στα πρόωρα νεογνά, και ότι η προωρότητα είναι η πιο
συχνή αιτία εισαγωγής στις Μονάδες Εντατικής Νοσηλείας, οι
κατευθυντήριες οδηγίες για την αντιμετώπιση του συνδρόμου ενδιαφέρουν
την πλειοψηφία των Νεογνολόγων. Σε αυτό το άρθρο γίνεται επισκόπηση των
οδηγιών και γίνονται συστάσεις που αφορούν σε διάφορους τομείς
αντιμετώπισης του ΣΑΔ: προγεννητικά στεροειδή, σταθεροποίηση στην
αίθουσα τοκετών, αντιμετώπιση της αναπνευστικής νόσου. Οι οδηγίες έχουν
γραφτεί με τη μορφή συστάσεων από ειδικούς σε συναίνεση (consensus) και
δεν υποστηρίζονται πάντα από μεθοδολογικά ισχυρές μελέτες. Για αυτό το
λόγο είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η ποιότητα της τεκμηρίωσης έχει
διαβαθμιστεί σε τέσσερα επίπεδα και οι συστάσεις έχουν διαβαθμιστεί σε
ισχυρές και ασθενείς βάσει της ποιότητας των δεδομένων.

2. Higher versus lower nasal continuous positive airway pressure for
extubation of extremely preterm infants in Australia (ÉCLAT): a
multicentre, randomised, superiority trial. (Kidman AM, et al. Lancet
Child Adolesc Health. 2023;7:844-851).2023;120:3-23).Diagnosing and Managing Hirschsprung Disease in the Newborn.

Τα εξαιρετικά πρόωρα βρέφη συχνά χρειάζονται επεμβατικό μηχανικό
αερισμό. Η αποσωλήνωση το συντομότερο δυνατό είναι κρίσιμης σημασίας,
ωστόσο η αποτυχία της αποσωλήνωσης παρατηρείται σε ποσοστό έως και
60% των εξαιρετικά πρόωρων νεογνών και σχετίζεται με αυξημένη
θνησιμότητα και νοσηρότητα. Η ρινική συνεχής θετική πίεση των αεραγωγών
(nCPAP) είναι ο πιο κοινός τύπος αναπνευστικής υποστήριξης μετά την
αποσωλήνωση, με στόχο την ασφαλή αποφυγή αποτυχίας αποσωλήνωσης σε
αυτά τα νεογνά, αλλά δεν υπάρχει συναίνεση για τις βέλτιστες ρυθμίσεις του
nCPAP, Στόχος αυτής της πολυκεντρικής, τυχαιοποιημένης, ελεγχόμενης
κλινικής δοκιμής ήταν να προσδιοριστεί εάν οι υψηλότερα ρυθμίσεις του
nCPAP σε σύγκριση με τις τυπικές μειώνουν τα ποσοστά αποτυχίας
αποσωλήνωσης σε εξαιρετικά πρόωρα βρέφη εντός 7 ημερών από την πρώτη
τους αποσωλήνωση.

ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Acetaminophen Therapy for Persistent Patent Ductus Arteriosus.(Manalastas M, et al. Neoreviews. 2021;22:e320-e331). 

Αν και ο χρόνος και η διάρκεια θεραπείας του αιμοδυναμικά σημαντικού
ανοιχτού αρτηριακού πόρου διαφέρει μεταξύ νοσηλευτικών ιδρυμάτων.
Συνήθεις φαρμακολογικές παρεμβάσεις είναι η χορήγηση των μη στεροειδών
αντιφλεγμονωδών ινδομεθακίνη και ιβουπροφαίνη. Η ακεταμινοφαίνη
προτάθηκε ως εναλλακτική θεραπεία με λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες,
αλλά δεν υπάρχει συμφωνία σχετικά με τη χρήση της. Αυτό το άρθρο
ανασκόπησης συνοψίζει τα νεότερα δεδομένα σχετικά με τη χρήση της
ακεταμινοφαίνης στην θεραπεία του ανοικτού αρτηριακού πόρου.

ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Consensus Guidelines for Perioperative Care in Neonatal Intestinal
Surgery: Enhanced Recovery After Surgery (ERAS ® ) Society Recommendations. (Brindle ME, et al. World J Surg 2020;44:2482-2492) 

Οι κατευθυντήριες οδηγίες της Enhanced Recovery After Surgery (ERAS ®)
Society ενσωματώνουν πρακτικές που βασίζονται σε επιστημονικά δεδομένα
με σκοπό τη βελτίωση της έκβασης σε πολλαπλές χειρουργικές ειδικότητες
ενηλίκων. Το άρθρο αυτό περιλαμβάνει αντίστοιχες οδηγίες για την βελτίωση
της φροντίδας μετά χειρουργική εκτομή του εντέρου σε νεογνά. Μετά από
αξιολόγηση της ποιότητας και ισχύος δεδομένων από 3514 συστηματικές
ανασκοπήσεις παρέχονται 17 συστάσεις από ειδικούς μετά από συναίνεση
(consensus).

ΑΙΜΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ-ΜΕΤΑΓΓΙΣΕΙΣ 

1. Clinical Practice Guideline for Red Blood Cell Transfusion Thresholds in
Very Preterm Neonates. (Deschmann E, et al. JAMA Netw Open
2024;7:e2417431). 

Το άρθρο αυτό περιλαμβάνει κατευθυντήριες οδηγίες με τη μορφή συστάσεων
από ειδικούς σε συναίνεση (consensus) για την χρήση των μεταγγίσεων ερυθρών αιμοσφαιρίων σε πολύ πρόωρα νεογνά. Οι οδηγίες βασίστηκαν σε δεδομένα από τη συστηματική ανασκόπηση 6 τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών που συνέκριναν τα χαμηλά έναντι των υψηλών ορίων τιμών αιμοσφαιρίνης ή αιματοκρίτη για τις μεταγγίσεις.

2. Effects of Liberal vs Restrictive Transfusion Thresholds on Survival and
Neurocognitive Outcomes in Extremely Low-Birth-Weight Infants: The
ETTNO Randomized Clinical Trial. (Franz AR, et al. JAMA
.2020;324:560-570). 

Τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή που διερευνά την επίδραση της συντηρητικής
έναντι της μη συντηρητικής στρατηγικής στις μεταγγίσεις ερυθρών
αιμοσφαιρίων στην θνησιμότητα ή την αναπηρία σε νεογνά ΒΓ<1000γρ.

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ 

Neonatal Presentations of Metabolic Disorders. (Niemi A-K. NeoReviews
2020;21:e649-e662

Άρθρο ανασκόπησης της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, το οποίο
συνοψίζει τους συνήθεις (κλασικούς) τρόπους εμφάνισης των μεταβολικών
νοσημάτων στα νεογνά, αλλά και ασυνήθεις κλινικές εκδηλώσεις, με σκοπό
την βελτίωση της ανίχνευσης και διάγνωσης αυτών των διαταραχών.

ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

Ventilator-Associated Pneumonia in the Neonatal Intensive Care Unit.
(Alriyami A, et al. Neoreviews 2022;23:e448-e461).

Τα διασωληνωμένα νεογνά στη ΜΕΝΝ κινδυνεύουν να αναπτύξουν
σχετιζόμενη με τον αναπνευστήρα πνευμονία, η οποία είναι συχνή ιατρογενής
λοίμωξη. Τα Centers for Disease Control and Prevention ανέπτυξαν
κατευθυντήριες οδηγίες για τη διάγνωσή της νόσου σε ασθενείς μικρότερους
του έτους, οι οποίες περιλαμβάνουν την επιδείνωση στην ανταλλαγή των
αερίων, ακτινολογικά ευρήματα και τουλάχιστον 3 καθορισμένα κλινικά
σημεία πνευμονίας. Σε αυτό το άρθρο γίνεται ανασκόπηση της
επιδημιολογίας, παθογένεσης, διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης της σχετιζόμενης με τον αναπνευστήρα πνευμονίας, με ιδιαίτερη έμφαση στα πρόσφατα δεδομένα και τους τομείς αναδυόμενης έρευνας.

ΕΝΔΟΚΡΙΝΕΙΣ ΑΔΕΝΕΣ

Glucose Homeostasis in Newborns: An Endocrinology Perspective. Tas E,
et al. Neoreviews 2020;21:e14-e29.

Οι φυσιολογικές προσαρμογές στην εξωμήτρια ζωή και η σταδιακή έναρξη
της εντερικής σίτισης βοηθούν στη διατήρηση των συγκεντρώσεων γλυκόζης
πλάσματος. Ο ορισμός της φυσιολογικής γλυκόζης πλάσματος στα νεογνά
έχει αποτελέσει αντικείμενο διχογνωμίας λόγω έλλειψης δεδομένων που να
συνδέουν μια καθορισμένη συγκέντρωση γλυκόζης με κλινικά συμπτώματα ή
προγνωστικούς παράγοντες βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων
εκβάσεων. Αυτό το άρθρο ανασκόπησης διερευνά τις φυσιολογικές διεργασίες
που βοηθούν στη διατήρηση της γλυκόζης στο πλάσμα στα νεογνά και συζητά
την προσέγγιση νεογνού με διαταραγμένη ομοιόσταση γλυκόζης, με έμφαση
στην ενδοκρινική βάση της μη φυσιολογικής ομοιόστασης γλυκόζης.

ΗΘΙΚΗ

Advocating for neonatology presence at births between 20 and
25 weeks of gestation. (Grünebaum A, et al. Semin Fetal Neonatal
Med 2024;29:101541).

Οι εξαιρετικά πρόωροι τοκετοί μεταξύ 20 και 25 εβδομάδων κύησης
αποτελούν σημαντική πρόκληση για τη νεογνική φροντίδα και ηθική.
Αυτό το άρθρο υποστηρίζει την παρουσία νεογνολόγου στους τοκετούς
από τις 20 εβδ. και μετά, με σκοπό τη βελτιστοποίηση των
αποτελεσμάτων. Η ακριβής εκτίμηση της ηλικίας κύησης, η άμεση
παρέμβαση και η ενημερωμένη λήψη αποφάσεων που εξασφαλίζονται με
την παρουσία νεογνολόγου αποτελούν βασικά επιχειρήματα του άρθρου.

ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Απεικόνιση ΚΝΣ - Εγκεφαλικές βλάβες του πρόωρου νεογνού

1. Neuroimaging of the Preterm Brain: Review and Recommendations
(Inder ΤE et al, J Pediatr 2021;237:276-287).

H γνώση και η χρήση του υπερηχογραφήματος εγκεφάλου (cranial ultrasound,
cUS) είναι απαραίτητες στην καθημερινή κλινική πράξη του νεογνολόγου. Οι
cUS και μαγνητική τομογραφία (MRI) εγκεφάλου αποτελούν
συμπληρωματικά μεταξύ τους εργαλεία για την απεικόνιση του
αναπτυσσόμενου νεογνικού εγκεφάλου. Τα ευρήματά τους έχουν
προγνωστική αξία για τη νευροαναπτυξιακή έκβαση του προώρου.
Πρόκειται για άρθρο ανασκόπησης για την νευροαπεικόνιση του εγκεφάλου
του πρόωρου νεογνού. Σύντομη αναφορά στη νευροπαθολογία της
εγκεφαλικής βλάβης στο πρόωρο. cUS και MRI στην κλινική πράξη: βλάβες
που διαγιγνώσκονται με τον US και την MRI, δυνατότητες και περιορισμοί
της κάθε μεθόδου, σημασία διενέργειας σειράς διαδοχικών US για τη
διάγνωση και την παρακολούθηση των εγκεφαλικών βλαβών, προγνωστική
αξία US και MRI στην τελειόμηνη διορθωμένη ηλικία για την
νευροαναπτυξιακή έκβαση. Συστάσεις νευροαπεικόνισης στα πρόωρα
ΗΚ<32εβδ.

2. Management of Post-hemorrhagic Ventricular Dilatation in the Infant
Born Preterm (El-Dib M, et al. J Pediatr 2020;226:16-27.e3).

Η PHVD στο πρόωρο νεογνό αποτελεί σοβαρή επιπλοκή και συσχετίζεται με
δυσμενή νευροαναπτυξιακή έκβαση. Είναι αυξανόμενες οι αποδείξεις πως οι
πρώιμες παρεμβάσεις, βασισμένες σε μετρήσεις του κοιλιακού συστήματος,
μπορούν να μειώσουν την εγκεφαλική βλάβη και να βελτιώσουν την έκβαση.
Το άρθρο προτείνει πρακτικές κλινικές οδηγίες (διαστρωμάτωση κινδύνου
βάσει κριτηρίων και διαχείριση του νεογνού) για τη στοχευμένη προσέγγιση
του προώρου με PHVD.

ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ-ΔΙΑΤΡΟΦΗ

1. Enteral Nutrition in Preterm Infants (2022): A Position Paper From the
ESPGHAN Committee on Nutrition and Invited Experts. Embleton ND,
et al. J Pediatr Gastroenterol Nutr. 2023;76:248-268.

Άρθρο ανασκόπησης με τις επικαιροποιημένες (2022) συστάσεις της
European Society of Pediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition
(ESPGHAN) Committee of Nutrition (CoN) για την διατροφή του πρόωρου
βρέφους με ΒΓ<1800 γρ.

2. Nutrition in Necrotizing Enterocolitis and Following Intestinal Resection.
Ou J, et al. Nutrients. 2020;12:520.

Άρθρο ανασκόπησης, βασισμένο κυρίως σε δημοσιευμένες μετα-αναλύσεις
και RCTs, που πραγματεύεται το ρόλο των πρακτικών διατροφής στην
πρόληψη της νεκρωτικής εντεροκολίτιδας, στη νεκρωτική εντεροκολίτιδα,
καθώς και στις επιπλοκές αυτής, συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής
αντιμετώπισης.

3. Probiotics to improve the gut microbiome in premature infants: are we
there yet? Mercer EM & Arrieta MC. Gut Microbes. 2023;15:2201160.
2024;13:649.

Το μικροβίωμα του εντέρου επηρεάζεται από μοναδικούς φυσιολογικούς,
κλινικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, που σχετίζονται με τον πρόωρο
τοκετό. Η τροποποίηση της σύστασής του στα πρόωρα βρέφη εμπλέκεται σε
οξείες κλινικές καταστάσεις που δυσανάλογα πλήττουν τα πρόωρα, όπως
νεκρωτική ενετεροκολίτιδα και όψιμη σήψη. Η συμπληρωματική χορήγηση
προβιοτικών στην πρώιμη ζωή είναι αποτελεσματική στην πρόληψη αυτών
των επιπλοκών. Το άρθρο συνοψίζει την πρόσφατη βιβλιογραφία σχετικά με
την επίδραση των προβιοτικών στο εντερικό μικροβίωμα και τις βέλτιστες
πρακτικές για την χρήση τους στα πρόωρα βρέφη.

4. Monitoring the Use of Human Milk, the Ideal Food for Very Low-Birth-
Weight Infants-A Narrative Review. Quitadamo PA, et al. Foods.

Ανασκόπηση των ευεργετικών επιδράσεων του μητρικού γάλακτος
βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Εκτίμηση των ποσοστών θηλασμού και
σίτισης με μητρικό γάλα των πολύ χαμηλού βάρους γέννησης βρεφών στη
ΜΕΝΝ. Ανάλυση παραγόντων που αποδεδειγμένα προάγουν και των
παραγόντων κινδύνου που αποτρέπουν τη χρήση του μητρικού γάλακτος.
Αξιολόγηση της διαθεσιμότητας του γάλακτος τράπεζας για τα πιο ευάλωτα
πρόωρα. Σχεδιασμός πρωτοκόλλου ως εργαλείου για τη συστηματική καταγραφή των δράσεων που απαιτούνται για την προώθηση της χρήσης μητρικού γάλακτος στις ΜΕΝΝ.

ΕΝΔΟΚΡΙΝΕΙΣ ΑΔΕΝΕΣ

1. Congenital Hypothyroidism: Screening and Management. Rose SR, et al.
Pediatrics. 2023;151:e2022060420.

Επικαιροποιημένες (2023) συστάσεις της Αμερικάνικης Παιδιατρικής
Ακαδημίας για την ανίχνευση και την αντιμετώπιση του συγγενούς
υποθυρεοειδισμού. Τονίζεται ότι παρά την προφανή επιτυχή εφαρμογή του
προσυμπτωματικού ανιχνευτικού ελέγχου, οι κλινικοί ιατροί θα πρέπει να
ελέγχουν τις TSH και FT4 όταν υπάρχουν κλινικά συμπτώματα
υποθυρεοειδισμού, ακόμη κι αν ο ανιχνευτικός έλεγχος είναι φυσιολογικός.
Διαταραχές της φυσιολογικής νευροανάπτυξης ενδέχεται να προκύψουν ως
αποτέλεσμα υποθυρεοειδισμού σε βρέφη με φυσιολογικό ανιχνευτικό έλεγχο,
όταν ο υποθυρεοειδισμός εκδηλωθεί ή εμφανιστεί αργότερα, ή σε περίπτωση
λάθους κατά τον ανιχνευτικό έλεγχο.

2. Effect of levothyroxine supplementation in extremely low birth weight
infants with transient hypothyroxinemia of prematurity. Yoon SA, et al.
Sci Rep. 2022;12:9717.

Αναδρομική μελέτη διερεύνησης της βράχυ- και μακρο-πρόθεσμης έκβασης
της συμπληρωματικής χορήγησης λεβοθυροξίνης σε εξαιρετικά χαμηλού
βάρους γέννησης βρέφη με παροδική υποθυροξιναιμία της προωρότητας.